Karşılaşma, birini veya bir şeyi şans eseri bulmak veya onunla tanışmak demektir. Genellikle beklenmedik bir şekilde. (...)

​

Bu alan elle tutulur bir yer değil, ne de istediğimiz gibi girip var olabileceğimiz statik bir parametre. Boş bir boşluk, her şeyi kapsayan bir hiçliktir. Eğer alan elle tutulamaz ve hiçlikten oluşuyorsa, o zaman aynı anda her şeyden de oluşabilir. Bu bağlamda, alan hem özgürlük hem de yaratımdır, her şeyin ortaya çıktığı yerdir.

​

Kendimizi uzaydan ayırmayı severiz, çünkü hiçlikte var olduğumuz fikrini kabul etmek, kendimizin var olmadığı anlamına gelir. Peki ya bunu yapmasaydık?

Kendimizi uzaydan ayırdık ve kendimizi bir olarak kucakladık mı? Varlığımızdaki en önemli alan, içimizde tuttuğumuz alandır. Onu her yere yanımızda taşırız ve o varlığımızın özüdür.

​

Sonra bir gün, birbirimizle karşılaşırız ve bireysel alanlarımız çarpışır. Böyle bir karşılaşma, bireysel alanlarımızı birleştirmek için eşsiz bir fırsata kapı açar ve bunu yaparken kendimize ve birbirimize ait bir alan yaratabiliriz. Bu alan karşılaşmanın alanı haline gelir.

 

(...)

 

​

Julia Westfal